onoplosbare zwavel is een transparante, amorfe, kettingachtige elastische zwavel die wordt verkregen door zwavelpoeder tot koken (444,6 graden Celsius) te verhitten en in koud water te gieten om het te blussen. Het kan ook worden bereid door de oververhitte zwaveldamp te verdunnen met inert gas en deze in koudwatermist te sproeien om af te koelen onder 90 graden Celsius, of door het zwavelblok op te lossen in ammoniak en het onmiddellijk te sproeien en te drogen. Omdat de meeste (65%-95%) onoplosbaar zijn in koolstofdisulfide, wordt het onoplosbare zwavel genoemd. Omdat het onoplosbaar is in rubber, is het niet gemakkelijk om vroege vulkanisatie en zwavelinjectie in het rubber te produceren, en beschadigt het de kleefkracht van het rubber niet, wat het coatingproces kan elimineren, benzine kan besparen en het milieu kan reinigen. Bij de vulkanisatietemperatuur wordt onoplosbare zwavel omgezet in normale zwavel om zijn vulkanisatie-effect op rubber uit te oefenen. Over het algemeen gebruikt voor bijzonder belangrijke producten, zoals staaldraadbanden, enz.
basis introductie
Onoplosbare zwavel, molecuulformule: Su, is een niet-toxisch, ontvlambaar geel poeder, genoemd omdat het onoplosbaar is in koolstofdisulfide. Het wordt gemaakt door thermische polymerisatie van gewone zwavel. Het aantal zwavelatomen in de moleculaire keten is maar liefst 108 of meer. Het heeft de visco-elasticiteit en molecuulgewichtsverdeling van een polymeer. Daarom wordt het ook elastische zwavel of gepolymeriseerde zwavel genoemd, wat een anorganische polymeer chemische grondstof is.3
