Additieven toevoegen aan rubber is een belangrijk onderdeel van het rubberverwerkingsproces. Dit komt omdat het helpt om de eigenschappen van rubber te verbeteren. Deze additieven kunnen op veel verschillende manieren worden gebruikt, van het modificeren van oliën en silica's tot het verhogen van de vloei van het rubber.
In het begin van de 20e eeuw was de rubberindustrie de eerste die neergeslagen silica's gebruikte als additieven voor rubberverwerking. Het gebruik van dergelijke additieven in de bandenindustrie heeft verbeterde prestaties van het loopvlak van banden mogelijk gemaakt. Deze additieven kunnen ook in andere toepassingen worden gebruikt.
Geprecipiteerde silica's worden doorgaans op een aantal manieren gemaakt. Meestal omvat de methode aanzuring van natriumsilicaatoplossingen. De natriumsilicaatoplossing reageert met andere silicazuren en acetaat om een neerslag te produceren. Het neerslag wordt vervolgens afgefiltreerd en gedroogd.
Geprecipiteerde silica's zijn gebruikt als vulstoffen in elastomeren. Deze additieven kunnen de slijtvastheid, scheursterkte, hittebestendigheid en duurzaamheid van rubbercompounds verbeteren. Bovendien kan de toevoeging van geprecipiteerde silica's de modulus en duurzaamheid van de rubbersamenstelling verhogen.
Deze oliën zijn gebruikt om thermohardende polymeren te modificeren. Ze kunnen ook worden gebruikt als additieven in rubbersamenstellingen. Sojaolie is gebruikt als alternatieve verwerkingsolie voor rubbers en heeft verbeteringen in treksterkte, scheursterkte en thermische stabiliteit aangetoond. Het biedt ook een betere schroeiveiligheid en uithardingstijd.
Er zijn verschillende soorten additieven voor rubberverwerking op de markt verkrijgbaar. De keuze van het beste additief hangt af van de rubbersoort, het productieproces en het eindproduct. Sommigen van hen worden in verschillende vormen gebruikt. Onder deze wordt zinkvetzuurester als het meest populaire type beschouwd. Het wordt meestal gevormd door de reactie van vetzuur met zinkoxide.
